-
1 walczyć
(-ę, -ysz); vito fight; ( rywalizować) to compete; ( zmagać się) to struggle* * *ipf.1. ( bić się) fight (z kimś/czymś against sb/sth); walczyć do ostatniej kropli krwi l. do upadłego fight to the bitter end; walczyć na śmierć i życie fight to the death; walczyć o wolność/niepodległość fight for freedom/independence; walczyć w obronie ojczyzny fight for one's country; walczyć z wrogiem fight the enemy; walczyć zaciekle fight tooth and nail; walczyć jak lew fight like a lion; walczyć z kimś jego własną bronią fight fire with fire; walczyć z wiatrakami tilt at windmills.3. (z uczuciami, siłami natury) struggle, fight ( z czymś with sth); (z chorobą, pokusą, ze snem) fight off ( z czymś sth); ( ze łzami) fight back, suppress ( z czymś sth); walczyć z czasem (np. pracując nad czymś) work against the clock; walczyć z przeciwnościami grapple with difficulties; walczyć ze śmiercią be fighting with death.4. (= zabiegać o coś) (o pokój, o wzrost wydajności pracy) strive ( o coś for sth); walczyć o sprawę fight for a cause; walczyć o władzę struggle for power.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walczyć
-
2 walczyć
walczyć ze snem mit dem Schlaf kämpfen;walczyć ze śmiercią mit dem Tod(e) ringen;walczyć o lepszą przyszłość für eine bessere Zukunft kämpfen;walczyć o swoje prawa um seine Rechte kämpfen;walczyć z głodem gegen den Hunger kämpfen;walczyć za ojczyznę für das Vaterland kämpfen -
3 walczyć
walczyć [valʧ̑ɨʨ̑]vi\walczyć z kimś/czymś mit jdm/etw kämpfen, gegen jdn/etw [an]kämpfen\walczyć o kogoś/coś um jdn/etw kämpfen\walczyć za kogoś/coś für jdn/etw kämpfen2) ( brać udział w zawodach) kämpfen, am Wettbewerb teilnehmen3) ( zmagać się) kämpfen, ringen\walczyć z przeciwnościami losu mit den Widrigkeiten des Schicksals kämpfen\walczyć ze snem mit der Müdigkeit kämpfen\walczyć ze śmiercią mit dem Tod ringen -
4 walcz|yć
impf vi 1. (w konflikcie zbrojnym, bezpośrednim starciu) [osoba, armia, państwo] to fight- walczyć na pięści to fight with one’s a. the fists- walczyć na miecze/noże to fight with swords/knives- walczyć mieczem/szablą to fight with a sword/sabre- walczyć przeciw(ko) komuś/czemuś to fight against sb/sth- walczyć z kimś o coś to fight with sb over sth- walczyć za ojczyznę a. w obronie ojczyzny to fight for one’s country- walczyć do końca a. do upadłego to fight to the bitter end- walczyli o odzyskanie niepodległości they fought for independence- walczące strony podpisały rozejm the belligerents a. belligerent states signed a truce- mój ojciec walczył w partyzantce my father was a guer(r)illa (fighter)- walczyła ze złodziejem she struggled with a thief- bracia walczyli o piłkę the brothers fought over a ball- walczył, żeby się uwolnić he struggled to free himself2. (przeciwstawiać się) to oppose vt (z kimś/czymś sb/sth); (rywalizować) to compete, to contend (o coś for sth)- robotnicy walczący z systemem/kierownictwem fabryki workers opposing the regime/the management of a factory- walczyli (między sobą) o władzę/o klientów they competed (with each other) for power/to win customers- walczące strony/partie nie przebierały w środkach the contending a. competing sides/parties were unscrupulous- walczyć na boisku/w finale/w wyścigach to compete on a pitch/in the final/in a race- walczyć na ringu to fight in the ring- walczyć o pierwsze miejsce/tytuł mistrza/złoty medal to compete for the first place/a championship/a gold medal- dwie drużyny walczące ze sobą w turnieju two teams competing against each other in a tournament4. (zmagać się) to struggle; to wrestle przen. (z czymś with sth); to battle (z czymś against sth)- walczyć z trudnościami/problemami/przeciwnościami to struggle a. grapple with difficulties/problems/against adversities- walczyć z chorobą to battle against an illness- walczyć ze snem a. z sennością to struggle to remain awake- walczyć ze śmiercią to be near to death, to be on the verge of death- przez lata walczyła z depresją she wrestled with depression for years5. (zabiegać) to stand up (o coś for sth); to struggle (o kogoś/coś for sb/sth)- walczyć o swoje prawa/prawa człowieka to stand up for one’s rights/human rights- narody walczące o pokój/demokrację nations struggling for peace/democracy- supermarkety muszą walczyć o klientów supermarkets have to compete for customers6. (mocować się) to wrestle, to struggle (z czymś with sth)- walczyć z zamkiem błyskawicznym to wrestle with a zip- walczyć z nieporęcznym kufrem to struggle with an unwieldy trunk■ ciekawość walczy w nim (o lepsze) z obawą curiosity and fear are competing to get the better of him- walczyć z wiatrakami to tilt at windmillsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walcz|yć
См. также в других словарях:
walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu … Słownik języka polskiego
walczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, walczyćczę, walczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić wojnę, toczyć walkę; bić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczyć na wojnie, na froncie. Walczyć z bronią w ręku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strona — 1. Brać, wziąć, trzymać czyjąś stronę; być, stać, stawać po czyjejś stronie «być czyimś stronnikiem, być zwolennikiem kogoś lub czegoś; solidaryzować się z kimś, popierać kogoś»: Jadzia trzyma jej stronę, Gąbiński – Szczęsnego i tak się… … Słownik frazeologiczny